Dalende moordcijfers op Curaçao verhullen veranderend veiligheidsbeeld
In dit artikel:
Evan Ellis, onderzoeksprofessor bij het U.S. Army War College Strategic Studies Institute, constateert dat het moordcijfer op Curaçao de afgelopen jaren fors is gedaald: van meer dan twintig per 100.000 inwoners vóór de coronapandemie naar ongeveer zeven à acht per 100.000 nu. Die afname vertaalt zich in minder zichtbaar straatgeweld en verbeterde openbare veiligheid, maar Ellis waarschuwt dat dat niet gelijkstaat aan het verdwijnen van de criminele dreiging.
Het karakter van de criminaliteit verandert. Wat vroeger vooral duidelijk zichtbaar was als lokaal straatgeweld, maakt plaats voor meer georganiseerde en grensoverschrijdende misdaad: drugs- en mensensmokkel, financiële criminaliteit en de integratie van Curaçao in internationale netwerkcriminaliteit. De eilandligging vlak voor Venezuela en op belangrijke smokkelroutes blijft daarbij een structurele kwetsbaarheid.
Cijfermatig staat Curaçao inmiddels tussen de zwaarst door geweld getroffen Caribische landen (zoals Jamaica en Trinidad en Tobago met circa 40–50 moorden per 100.000) en relatief rustige eilanden als de Cayman Islands en Aruba (meestal 2–6 per 100.000). Lokale dynamiek speelt een rol: de aanwezigheid van de Venezolaanse bende Los Lobos blijft een aandachtspunt, terwijl de macht van de No Limit Soldiers is ingesneden sinds de arrestatie van hun leider Tyson Quant in Dubai — een internationale arrestatie die door experts wordt gezien als factor in de daling van zwaar geweld.
Daarnaast beïnvloeden geopolitieke ontwikkelingen de regionale veiligheid. De Verenigde Staten hebben hun maritieme en militaire inzet in het Caribisch gebied versterkt onder Operation Southern Spear, grotendeels gericht op spanningen rond Venezuela en de bestrijding van drugstransporten. Dergelijke versterkte patrouilles maken smokkel riskanter, maar politieke instabiliteit en migratiestromen kunnen tegelijkertijd nieuwe kansen bieden voor georganiseerde misdaad.
Ellis benadrukt dat de kleinere zichtbaarheid van straatgeweld niet moet leiden tot zelfgenoegzaamheid bij lokale en Koninkrijksautoriteiten. Effectieve aanpak vereist een bredere focus: versterkte inlichtingen, maritiem toezicht, financiële controle en intensievere internationale informatie-uitwisseling en samenwerking om onzichtbare aspecten van de criminaliteit — geldstromen, digitale communicatie en grensoverschrijdende logistiek — aan te pakken.