Hernieuwde ontmoeting met Arundhati Roy
In dit artikel:
Kees Broere blikt terug op twee ontmoetingen met de Indiase schrijfster en activist Arundhati Roy: een persoonlijke afspraak in New Delhi kort vóór haar internationale doorbraak in 1997, en een recent optreden in Amsterdam. Als toenmalig Zuid-Aziëcorrespondent voor Trouw wist Broere destijds gemakkelijk een interview te regelen met de toen 37‑jarige debutante van The God of Small Things, een roman die haar datzelfde jaar de Booker Prize bezorgde en haar plots commercieel tot een internationale sensatie maakte. Broere herinnert zich een felle gesprekstoon tijdens dat eerste treffen en vermeldt nog de opdracht in zijn exemplaar: “With best wishes (and no arguments!)”.
Broere vergelijkt zijn eigen 1997‑debuut, Sophie Devie of Het blanke uur, bescheiden met de glans van Roys literaire entree. In de bijna dertig jaar sindsdien heeft Roy zich ontwikkeld tot een wereldwijde stem: zowel als romanschrijfster als als scherpe criticus van politieke misstanden. Broere plaatst haar in de traditie van geëngageerde intellectuelen — hij noemt haar een Indiase tegenhanger van Noam Chomsky — en benadrukt haar onverschrokkenheid tegenover hindoe‑nationalistische tegenstanders en haar betrokkenheid bij kwesties tot ver buiten India, onder meer Gaza.
Recent verscheen Roy in de Oude Lutherse Kerk aan het Spui in Amsterdam om te spreken over haar nieuwe memoire Mother Mary Comes to Me, waarin persoonlijke verhoudingen — onder meer met haar Syrisch‑christelijke moeder en met het idee van Bharat Mata (Moeder India) — centraal zouden staan. Broere, aanwezig bij die avond, prijst zowel haar woordkracht als haar vermogen om met taal ‘kathedralen’ te bouwen; hij haalt een zin aan die hem trof: “If it isn’t difficult, there is no point in writing.”
De tekst maakt deel uit van Broeres reeks Van Heinde en Verre – Notities van een terugkomer, waarin hij vanaf zijn terugkeer naar Nederland in 2024 reflecteert op ontmoetingen en waarnemingen na dertig jaar wonen en werken in het buitenland.