Verboden Taal

In dit artikel:

Ruthline Margarita geeft in haar nieuwe boek Verboden Taal het Papiamentu een podium en vertelt het deels autobiografische, soms magische verhaal van Leonora — bijgenaamd Yu. Het boek volgt haar jeugd op Curaçao, familieconflicten rondom brua (zwarte magie), en de transitie naar Nederland, waar ze op tienjarige leeftijd door haar moeder heen wordt gestuurd naar de vader in Amsterdam. Die migratie en de botsing met een nieuwe omgeving, inclusief traumatische gebeurtenissen (onder meer een onrechtmatige politie-aanval tijdens de opstanden rond 1969-70), vormen belangrijke schakels in haar zoektocht naar taal, identiteit en zelfexpressie.

Verboden Taal is niet een traditionele roman maar een verzameling anekdotes en korte verhalen, verdeeld in twee delen: Curaçao (19 verhalen) en Hulanda (20 verhalen). Margarita, afkomstig uit een creatief gezin waarin veel familieleden tekenen, musiceren en dichten, schrijft al van kinds af aan; dit is haar eerste boek uitgegeven via een uitgeverij (haar eerdere dichtbundel Heb me vrij was zelfuitgegeven). Het werk beslaat ongeveer 190 pagina’s en verweeft persoonlijke herinneringen met Papiamentu‑woorden, waarmee de taal die generaties lang op school niet mocht worden gebruikt, opnieuw hoorbaar en zichtbaar wordt.

Het schrijfproces had voor de auteur ook een therapeutische functie: tekst werd geschreven, herzien na feedback en later gedeeld met een breder publiek. De lezer krijgt daardoor niet alleen een levensverhaal maar ook een cultureel portret van een taal en een gemeenschap die lange tijd gemarginaliseerd was. Voor geïnteresseerden signeert Ruthline Margarita haar boek op vrijdag 14 november tussen 15:00 en 17:00 uur bij boekhandel Bruna. Verboden Taal biedt daarmee zowel een persoonlijke memoires als een herwaardering van Papiamentu binnen literatuur en identiteit.